Kategoria: Polityka i zarządzanie gospodarką
NIEWIELKA LICZEBNOŚĆ UGRUPOWAŃ
Były to jednak ugrupowania o niewielkiej liczebności i nie odgrywały decydującej roli w amerykańskich związkach zawodowych. Zachowawczy, zdominowany przez ściśle utylitarne cele charakter amerykańskiego ruchu zawodowego jako całości do końca lal dwudziestych był konsekwencją wpływu wielu specyficznych czynników politycznych, społeczno-ekonomicznych i kulturowych, które stworzyły amerykański system ustrojowy i określiły jego funkcjonowanie.W Stanach Zjednoczonych demokracja polityczna pojawiła się najwcześniej w porównaniu z innymi krajami i — co jest ważne — została ustanowiona przed rozwojem przemysłu. W związku z tym jej realne funkcjonowanie, przynajmniej do p,oczątków rozwoju kapitalizmu monopolistycznego, utrwalało wiarę w doskonałość istniejącego systemu politycznego.
ODRÓŻNIAJĄCA CECHA
Ten radykalizm miał jednak cechę odróżniającą go od radykalizmu klasy robotniczej Europy: miał on charakter populistyczny, a nie socjalistyczny, ponieważ w świadomości amerykańskich robotników walka toczyła się między warstwami — ludzi biednych i bogatych, a nie między klasami kapitalistów i robotników.Szeroki zasięg wpływów gomperyzmu (od nazwiska przywódcy AFL) nie oznacza, że w amerykańskich związkach zawodowych nie występowały przypadki tworzenia klasowych, rewolucyjnych, organizacji. W samej AFL istniało od początku lewe skrzydło, reprezentowane przez bezpartyjnych aktywistów związkowych, socjalistów i anarchosyndykalistów, którzy opowiadali się za walką klasową i za zreorganizowaniem cechowych związków zawodowych w związki przemysłowe, obejmujące wszystkich pracowników danej gałęzi przemysłu.
Z UPŁYWEM CZASU
Z upływem czasu, wraz z realizacją niektórych żądań ekonomicznych, bojowość AFL malała; następowało jej całkowite odejście od postulatów reform strukturalnych. AFL zaakceptowała amerykański kapitalizm, uznając go za ustrój służący postępowi społecznemu i ekonomicznemu klasy robotniczej. Reprezentując zdecydowaną większość członków związków zawodowych w Stanach Zjednoczonych, Federacja zdominowała amerykański ruch robotniczy, a jej ugodowa polityka wobec coraz bardziej rozwijającego się kapitału monopolistycznego trwała bez większych wstrząsów do połowy lat trzydziestych naszego stulecia. Różne związki zawodowe samodzielnie lub we współpracy z AFL prowadziły wiele ciężkich i krwawych walk z właścicielami przedsiębiorstw o lepsze warunki pracy i płac, liczne rzesze robotników reprezentowały bojową, pełną determinacji postawę.
W PIERWSZYM OKRESIE DZIAŁALNOŚCI
W pierwszym okresie działalności, do przełomu XIX i XX w., AFL była organizacją bojową. Osiągnięcia — zwłaszcza w dziedzinie płac — które miała, niezaprzeczalnie przyczyniły się do poprawy sytuacji materialnej robotników. Wadą jej działalności było to, że od początków istnienia skupiała przede wszystkim robotników wykwalifikowanych, których większość stanowiła tzw. arystokrację robotniczą, zorganizowaną w związkach zawodowych tworzonych według zawodowych specjalności. Tym samym jej osiągnięcia ekonomiczne dotyczyły bezpośrednio tylko wąskiej warstwy amerykańskiej klasy robotniczej. Nie dopuszczając do swoich szeregów robotników niewykwalifikowanych i kolorowych, AFL stworzyła podstawy do trwających do dziś praktyk dyskryminacyjnych, nie znanych w takiej skali współcześnie w innych krajach kapitalistycznych.
WIELE PRZYCZYN GENEZY
Na .jego genezę złożyło się wiele przyczyn. Amerykańska Federacja Pracy przejęła od swej poprzedniczki jedynie hasła ekonomiczne, albowiem powstała w momencie, gdy tamta stopniowo wycofywała się z dalej idących postulatów w sprawie przemian strukturalnych panującego systemu społeczno-politycznego. Kolejne zmiany i uzupełnienia zdecydowanie osłabiły antykapitalistyczne akcenty programu. Pod wodzą Samuela Gompersa AFL koncentrowała się na takich problemach, jak podwyższenie poziomu płac, skrócenie dnia pracy oraz zapewnienie bezpiecznych warunków pracy. Tak określone cele działania miały ówcześnie charakter bardzo postępowy, zważywszy istniejącą wtedy skalę wyzysku robotników. Były to dążenia o decydującym znaczeniu dla losu robotników. Rzecz polegała jednak na stopniu zaangażowania się AFL w walkę o realizację tych celów.
Loading ...