Ten radykalizm miał jednak cechę odróżniającą go od radykalizmu klasy robotniczej Europy: miał on charakter populistyczny, a nie socjalistyczny, ponieważ w świadomości amerykańskich robotników walka toczyła się między warstwami — ludzi biednych i bogatych, a nie między klasami kapitalistów i robotników.Szeroki zasięg wpływów gomperyzmu (od nazwiska przywódcy AFL) nie oznacza, że w amerykańskich związkach zawodowych nie występowały przypadki tworzenia klasowych, rewolucyjnych, organizacji.
W samej AFL istniało od początku lewe skrzydło, reprezentowane przez bezpartyjnych aktywistów związkowych, socjalistów i anarchosyndykalistów, którzy opowiadali się za walką klasową i za zreorganizowaniem cechowych związków zawodowych w związki przemysłowe, obejmujące wszystkich pracowników danej gałęzi przemysłu.