Po zwycięstwie socjaldemokratów znacznie wzrosły szanse urze­czywistnienia którejś z przedstawionych tu form „funduszów pra­cowniczych”. Sprzyjał im tradycyjny sojusz partii i związków za­wodowych. Zainteresowana była nimi już nie tylko LO, ale i TCO, która opowiadała się raczej za funduszem powstającym kosztem czę­ści płac, chociaż nie do końca precyzowała swoje stanowisko. Obie centrale związkowe w polityce inwestycyjnej „funduszów pracowni­czych’ upatrują szansę osiągnięcia takich celów, jak: pełne za­trudnienie, poprawa warunków pracy, zmiana struktury produkcji na korayść branż rozwojowych i zdolnych zapewnić pracownikom wysokie płace. Sprzyja im także strategia socjaldemokratycznej polityki gospodarczej, przewidziana na lata kryzysu, polegająca na ilmacnianiu sektora prywatnego w taki sposób, aby przedsię­biorstwa osiągały wysokie zyski, których część będzie przeznaczana na „fundusze pracownicze”.

Alicja Kurzajewska

Witaj na moim portalu! Znajdziesz tutaj wiele ciekawych informacji dotyczących urbanistyki, prawa i polityki. Zapraszam do czytania i komentowania na fb moich wpisów.