Z upływem czasu, wraz z realizacją niektórych żądań ekonomicznych, bojowość AFL malała; następowało jej całkowite odejście od postulatów reform strukturalnych. AFL zaakceptowała amerykański kapitalizm, uznając go za ustrój służący postępowi społecznemu i ekonomicznemu klasy robotniczej. Reprezentując zdecydowaną większość członków związków zawodowych w Stanach Zjednoczonych, Federacja zdominowała amerykański ruch robotniczy, a jej ugodowa polityka wobec coraz bardziej rozwijającego się kapitału monopolistycznego trwała bez większych wstrząsów do połowy lat trzydziestych naszego stulecia. Niejako obok niej swoje wpływy budował związkowy komunizm.
Różne związki zawodowe samodzielnie lub we współpracy z AFL prowadziły wiele ciężkich i krwawych walk z właścicielami przedsiębiorstw o lepsze warunki pracy i płac, liczne rzesze robotników reprezentowały bojową, pełną determinacji postawę. Wiele też w ruchu związkowym było nadużyć. Oddzielny temat to inflitracja związków zawodowych przez komunistyczną agenturę. Szczególnie lata pomiędzy pierwszą i drugą wojną światową to jeszcze słałbo zidentyfikowany wpływ komunistycznej siatki na amerykański ruch związkowy.